Martijn Koning

Overkill
do 14 nov ’24 20:15
do 14 nov ’24
20:15
  • do 14 nov ’24
    20:15
    Grote Zaal

“Met schuimend spelplezier zet Koning zijn verbazing en overtuigingen neer.” (NRC)

Martijn Koning dendert het liefst door. Door de actualiteit en door het leven van alledag. Om het van zich af te schudden en er de spot mee te drijven. Kleine dingen blaast hij het liefst enorm op, grote zaken noemt hij bij voorkeur achteloos in een bijzin. Liever dan de mens bestudeert Martijn de dieren. Van de bultrugwalvis tot de haarfollikelmijt, geen groter plezier dan Martijn ermee aan de haal te zien gaan. Waar ben je in betere handen dan bij iemand die het ook niet weet, maar die je wel keihard laat lachen? “Met schuimend spelplezier zet Koning zijn verbazing en overtuigingen neer. (…) Wat gebleven is, is de onmiskenbare charme en energie van zijn optreden.” (NRC over zijn voorstelling ‘Appeltjes Schillen’)

Vrolijk hak-op-de-taktheater dat misschien weinig inzichten biedt, maar wel vrolijk vermaakt.

Theaterkrant

In de pers

Theaterkrant
'Meisjes lachen om de comedian, maar gaan vervolgens met de singer-songwriter naar huis. Bewapend met dat levensveranderende inzicht, in combinatie met een benijdenswaardige overdosis zelfverzekerdheid, staat Martijn Koning in zijn nieuwste voorstelling Overkill op het podium mét een gitaar. En daarbij: het staat ook gewoon goed, nietwaar?
'Helemaal bevredigend is de voorstelling dus niet, en tóch wegen alle bezwaren over de linie niet al te zwaar: Martijn Koning boogt op zijn innemende podiumpresentatie, zijn alerte interactie met de zaal en zijn ontwapenende zelfspot. Dat maakt Overkill eerst en vooral een lichte, luchtige cabaretavond, die misschien weinig diepte geeft of inzichten losweekt, maar echt goed gevuld is met grappen en daardoor vooral vrolijk vermaakt.'

NRC
★★★☆☆
'Je verwacht chaos en overdaad, maar daar is geen sprake van. Koning neemt voor elk onderwerp rustig de tijd in een kalme, helder gestructureerde, zeker niet overvolle voorstelling.' Rahul Gandolahage

Credits

Scènefoto's : Sjoerd Derine